حدود 40-50 درصد زنان بزرگسال دسته کم یکی از انواع ناکارآمدی جنسی را دارند، اما این طور نیست که همگی در این موقعیتها احساس پریشانی کنند. تحقیقات گذشته پیشنهاد داده اند که مشکلات جنسی و پریشانی جنسی همیشه دارای عوامل پیش بین یکسان نیستند. مطالعات بین پریشانی عمومی (ناشی از تمایلات جنسی به طور کلی) و پریشانی جنسی (پریشانی ناشی از مشکل جنسی خاص مانند لغزنده سازی کم) تمایز قائل شدهاند. پریشانی شخصی و/یا بین فردی انواع دیگری هستند که باید مورد توجه قرار گرفته شود، اما این ابعاد خاص به طور وسیعی در بستر پریشانی جنسی مورد مطالعه قرار نگرفته است.


