بیماری پیرونی اختلال در التیام زخم است که به شکل گیری پلاک های روی سپیدپرده بیضه می انجامد. این بیماری می تواند منجر به کجی یا انحناء، کم شدن طول و اختلال نعوظ آلت تناسلی مرد شود. اطلاعات کمی درباره اثرات بیماری پیرونی در دست است. این شرایط بالینی کاملاً می تواند استرس زا بوده و به مشکلاتی در ارتباط جنسی منجر شود. اطلاعات کمی درباره اثرات این بیماری بر روی شرکای جنسی در دست است.

درمان تزریق داخل ضایعه با کلستریدیوم هیستولی لیتیکوم کلاژن دار برای مردان مبتلا به بیماری پیرونی که پلاک های آشکار و کجی آلت حداقل 30 درجه ای دارند، توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا مورد تأیید قرار گرفته است. کارآمدی کلستریدیوم هیستولی لیتیکوم کلاژن دار در مطالعات سه مرحله ای دوسرکور تصادفی کنترل شده توسط پلاسیبو تحت عنوان «بررسی مطالعات کارآمدی و ایمنی کاهش پیرونی» نشان داده شد.

بررسی مطالعات کارآمدی و ایمنی کاهش پیرونی

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ایمنی و کارآمدی کلستریدیوم هیستولی لیتیکوم کلاژن دار در مردانی بود که در مطالعات 1 و 2 پلاسیبو دریافت کردند. همچنین به بررسی دیدگاه های شرکای جنسی زن پرداخته شد.

روش

این مطالعه بین سپتامبر 2012 و دسامبر 2013 در میان 189 مرد مبتلا به بیماری پیرونی با میانگین سنی 60 سال انجام گرفت. میزان کجی آلت در آن ها بین 30 تا 90 درجه بود و هیچ کدام پیش از مطالعه تحت عمل جراحی درمان بیماری پیرونی قرار نگرفته بودند.

هر یک از مردان تحت 4 سیکل درمانی قرار گرفتند. هر سیکل شامل 4 گام زیر بود:

• دو تزریق کلستریدیوم هیستولی لیتیکوم کلاژن دار به فاصله 24 تا 72 ساعت
• بعد از 24 تا 72 ساعت، مدل سازی محقق از پلاک آلتی
• شش هفته مدل سازی روزانه توسط بیمار در منزل
• تکرار سیکل بعد از 6 هفته

مردان در مجموع 8 تزریق کلستریدیوم هیستولی لیتیکوم کلاژن دار دریافت کردند.

30 شریک جنسی زن نیز در این مطالعه شرکت کردند. 90 درصد از این زنان یائسه بودند.

اثربخشی

محققان تغییر یا درصد تغییر در کجی آلت یا تغییر در دامنه نمرات علائم بیماری پیرونی بر روی پرسشنامه بیماری پیرونی را که بین خط پایه و هفته 36 رخ داد تعیین کردند.

پرسشنامه بیماری پیرونی تنها توسط مردانی تکمیل شد که طی سه ماه پیش با شریک جنسی زن خود نزدیکی واژینال داشتند. ارزیابی های ایمنی شامل عوارض جانبی، علائم حیاتی و ارزیابی های آزمایشگاهی بالینی بود.

 زنان نسخه مخصوص زنان پرسشنامه بیماری پیرونی و شاخص عملکرد جنسی زن را تکمیل نمودند. این ارزیابی ها در خط پایه و در هفته 36 انجام شد.

نتیجه گیری و بحث

میانگین بدشکلی آلتی از 9/46 درجه به 9/29 درجه کاهش یافت. متوسط بهبودی 3/36 درصد بود. نمرات پرسشنامه بیماری پیرونی از 3/6 در خط پایه به 9/3 در هفته 36 کاهش یافت (متوسط کاهش 4/2 نمره).

مشابه همین نتایج در هنگامی که محققان نمرات خط پایه را بر روی شاخص بین المللی عملکرد نعوظ قرار دادند، به دست آمد.

به طور تخمینی 96% از بیماران حداقل یک عارضه جانبی را تجربه کردند. رایج ترین عوارض جانبی هماتوم آلتی (%3/60)، درد آلتی (%34) و تورم آلتی (%30) بود. حدود %73 از عوارض جانبی مربوط به درمان طی 14 روز از بین رفتند.

شرکای جنسی زن به طور معناداری در نمرات پرسشنامه بیماری پیرونی و شاخص عملکرد جنسی بهبود داشتند که حاکی از بهبود در علائم بیماری پیرونی شریک جنسی و بهبود در سطوح آشفتگی آن ها است. حدود %70 از زنان گفتند که زندگی جنسی آن ها بعد از درمان شریک جنسی شان بهتر شده است. حدود %57 گفتند که رابطه آن ها با شریک جنسی شان بهبود یافته است.

عملکرد جنسی زنان نیز بهبود یافت. در خط پایه، %75 از زنان در دامنه ناکارآمدی شاخص عملکرد جنسی قرار داشتند که در هفته 36 این میزان به %3/33 رسید.

محققان اذعان کردند که در این مطالعه محدودیت هایی وجود داشت: جامعه تصادفی مطالعه، حضور زوج های غیرهمجنس و شمار کوچک شرکت کنندگان زن. با این حال، آن ها ذکر کردند که «نتایج با مطالعات پیشین همسو بوده و دانش ما را در رابطه با کارآمدی و ایمنی کلستریدیوم هیستولی لیتیکوم بالا می برد.» آن ها اضافه کردند که این مطالعه اولین مطالعه ای بود که به بررسی اثرات بیماری پیرونی و درمان آن بر روی شرکای جنسی پرداخت.

آن ها نوشتند: «این گام مهمی را در ارزیابی اثرات بیماری پیرونی فراتر از بیمار دارای بیماری پیرونی و دیدگاه های خود بیمار بر روی سلامتی اش و سلامت روابطش نشان می دهد.»

 

Irwin Goldstein, MD; L. Dean Knoll, MD; Larry I. Lipshultz, MD; Ted Smith, PhD; Gregory J. Kaufman, MD; Chris G. McMahon, MBBS

ONLINE: April 5, 2017 – Sexual Medicine

DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.esxm.2017.02.001

مترجمین: فهیمه موسوی پور. دکتر حسین شاره