آموزش جراحی به طور سنتی از مدل «ببین، یکی انجام بده، یکی بیاموز» پیروی میکند، اما این فرصتهای آموزشی را به مواردی که توسط جراحیهای مورد نیاز بیمار ارائه میشود محدود میکند. خوشبختانه، فناوری چاپ سه بعدی یک جایگزین امیدوارکننده ارائه می دهد که مدل های واقعی را برای برنامه ریزی قبل از عمل و شبیه سازی های جراحی ارائه می دهد. این مدل ها دقت را بهبود می بخشد، هزینه ها را کاهش می دهد و به کارآموزان اجازه می دهد تا خارج از اتاق عمل تمرین کنند.


