Leah Millheiser

February 1, 2012 – The Journal of Sexual Medicine

مقاله ال. میلهایزر (اول فوریه، 2012) به مسائل کلیدی مربوط به کارکرد جنسی نرمال در پیش از زایمان و پس از آن می­پردازد. بارداری مرحله مهمی از زندگی است که منجر به تغییرات زیادی شده و نگرانی­هایی را درباره صمیمیت جنسی در مادران باردار پدید می­ آورد. اغلب، در طول مراقبت های روزمره پیش از زایمان مستقیماً به مشکلات جنسی آنان پرداخته نمی شود و هر تلاشی ممکن است توجه اندکی را از سوی متخصصین زنان و زایمان دریافت ­کند. در نتیجه، شمار نسبتاً قابل توجهی از زنان باردار به غلط تصور می کنند که داشتن رابطه جنسی در طول بارداری به جنین در حال رشد صدمه می زند. خوب است بدانید که جنین در محدوده امنی از لایه­ های محاط و دیواره رحم قرار دارد. در حالی که ممکن است علائم فیزیولوژیکی تهوع، حساسیت پستان ها در سه ماهه اول یا محدودیت فیزیکی دور شکم در سه ماهه سوم در علاقه، میل و گرایش به فعالیت جنسی تداخل ایجاد کند، سه ماهه دوم می تواند زمان ایده آل برای کارکرد جنسی تجدید شده باشد. به علاوه سازگاری با پوزیشن های مناسب می تواند ناراحتی فیزیکی را در طول سه ماهه سوم کاهش دهد. می توان در مورد نگرانی های دیگر مانند خونریزی واژنی، سابقه سقط جنین یا تولد نوزاد نارس با یک متخصص زنان و زایمان گفت و گو نمود. با وجود محدودیت های ادراک شده؛ در بخش اعظم دوره بارداری برای اکثریت زوجین فعالیت جنسی لذت بخش باقی می ماند. ناکارآمدی جنسی بعد از زایمان ممکن است در بستر میل پایین (ناشی از افزایش پرولاکتین) یا درد (مربوط به دیس پارونی) باشد. به علاوه، رویکرد های مدیریت خاص اختلالات با پیشنهاد به موقع مشاوره و درمان روانی- جنسی توسط ارائه دهندگان مراقبت بهداشتی نه تنها دانش و درک زوجین را بالا می برد بلکه تعادل کلی رابطه و کیفیت زندگی در این زوجین نیز تقویت می شود.

مترجمین: فهیمه موسوی پور. دکتر حسین شاره