محققان معتقدند سن و تونوس بالای ماهیچه ی کف لگن با اختلال در عملکرد جنسی زنان در ارتباط است. در بین 85 نمونه ی مورد مطالعه، اختلال عملکرد جنسی بیشترین شیوع را در بین زنان کمتر از 30 سال و بیشتر از 50 ساله داشت.
دلایل متعددی برای تجویز فیزیوتراپی کف لگن وجود دارد از جمله بی اختیاری ادرار، افتادگی دستگاه تناسلی و اختلال عملکرد جنسی. در یک مطالعه بر روی زنان تحت فیزیوتراپی و جلسات بازتوانی کف لگنی با میانگین سنی 38 سال، که حدود یک سوم از آن ها در گذشته زایمان داشتند، 54 درصد از آن ها تحت درمان اختلال درد مهبلی، 20 درصد اختلال واژینیسم  و 20 درصد درد مقاربتی قرار داشتند؛ مشخص شد که حدود 82 درصد از آنان دارای تونوس ماهیچه ی کف لگنی بالا هستند. بالا بودن تونوس ماهیچه ی کف لگنی به معنای تونیسیته و انقباض بالا است.
محققان پس از ارزیابی نمرات این زنان توسط پرسش نامه ی شاخص عملکرد جنسی زنان دریافتند که 85 درصد از آنان مبتلا به اختلال ضعف عملکرد جنسی هستند و تنها 6 درصد با هیچ مشکل جنسی مواجه نبوده اند. نویسندگان به متخصصینی که زنان جوان تر را تحت نظر دارند پیشنهاد می کنند که باید به این نکته توجه داشته باشند که زنان زیر 30 سال مشابه زنان بالای 50 سال به احتمال بیشتری اختلال ضعف عملکرد جنسی را تجربه می نمایند. آن ها اضافه می کنند که ممکن است بیماران تحت درمان فیزیوتراپیِ کف لگن در حضور فیزیوتراپیست به شکایات جنسی خود اشاره ای نکنند لذا بالینگران درطول درمان بایستی این موضوع را در نظر بگیرند. به طور مشابه، ارائه دهندگان خدمات بهداشتی که نه به درمان مشکلات کف لگن بلکه به درمان ضعف اختلال عملکرد جنسی می پردازند بایستی با مشکلات مربوط به کف لگن که می تواند به پریشانی بیماران منجر شود آشنایی داشته باشند. به علاوه، محققان به نقش عوامل دیگری هم چون اضطراب در اختلال ضعف عملکرد جنسی زنان اذعان دارند.
این بررسی برای اولین بار به صورت آنلاین در ماه آوریل 2015 در مجله پزشکی جنسی منتشر شد.

مترجمین: فهیمه موسوی، دکتر حسین شاره

 

Resources
The Journal of Sexual Medicine
Bortolami, Arianna, MSc, PT, et al.
“Relationship Between Female Pelvic Floor Dysfunction and Sexual Dysfunction: An Observational Study”