چگونه زوج ها می توانند میل جنسی ناسازگار را برطرف کنند؟

عدم تطابق میل جنسی یک مسئله رایج در روابط است و اگر با تفاهم و ارتباط آزاد به آن توجه نشود، می تواند باعث استرس قابل توجهی شود. طبیعی است که زوج ها در زمان های مختلف تمایلات جنسی متفاوتی داشته باشند و این اختلاف می تواند به دلایل زیادی رخ دهد. با این حال، استراتژی‌های موثری وجود دارد که زوج‌ها می‌توانند برای حل این موضوع و بهبود رضایت از رابطه خود از آنها استفاده کنند. در اینجا برخی از رویکردهای عملی و مبتنی بر شواهد برای کمک به زوج‌ها در مدیریت میل جنسی ناسازگار آورده شده است.

درک علل ریشه ای

قبل از غواصی در راه حل ها، بررسی دلایل بالقوه برای میل جنسی متفاوت ضروری است. تحقیقات نشان می دهد که میل جنسی تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله تغییرات هورمونی، استرس، سلامت جسمانی، سلامت روان، عوارض جانبی داروها و پویایی روابط قرار می گیرد. به عنوان مثال، میل جنسی زنان می تواند در طول چرخه قاعدگی آنها به دلیل تغییرات در سطوح استروژن و پروژسترون در نوسان باشد. مردان همچنین ممکن است تغییراتی را در میل جنسی به دلیل کاهش تستوسترون مرتبط با افزایش سن یا سایر نگرانی‌های سلامتی تجربه کنند.

سایر دلایل رایج عبارتند از عوامل سبک زندگی مانند کیفیت خواب، ورزش و رژیم غذایی. عوامل روانشناختی مانند تصویر بدن، عزت نفس و سلامت روان (به عنوان مثال، اضطراب یا افسردگی) نیز می توانند به طور قابل توجهی بر میل جنسی تأثیر بگذارند. درک عوامل منحصربه‌فرد مؤثر در میل جنسی هر یک از زوج‌ها می‌تواند به زوج‌ها کمک کند رویکرد هدفمندتری برای رسیدگی به خواسته‌های ناهماهنگ داشته باشند.

ارتباط باز و دلسوزانه اولین قدم در پرداختن به میل جنسی ناسازگار، ایجاد یک محیط امن و بدون قضاوت برای بحث در مورد این مسائل است. زوج ها باید با همدلی به موضوع برخورد کنند و بر احساس هر یک از طرفین بدون سرزنش تمرکز کنند. استفاده از جملات “من”، مانند “من در مورد سطوح مختلف میل خود احساس نگرانی می کنم”، به جای “شما هرگز نمی خواهید رابطه جنسی داشته باشید”، می تواند گفتگوی سازنده تری را ترویج دهد.

تحقیقات اهمیت ارتباط باز را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که زوج‌هایی که ترجیحات و نیازهای جنسی خود را مورد بحث قرار می‌دهند، احتمالاً راه‌حل‌های رضایت‌بخش دوجانبه را پیدا می‌کنند. برنامه ریزی منظم برای چک-این ها برای صحبت در مورد صمیمیت نیز می تواند مفید باشد. این عمل، که اغلب به عنوان “گفتگوهای جنسی حفظ شده” شناخته می شود، می تواند فشار مطرح کردن موضوع را تنها در صورت بروز مشکلات کاهش دهد.

بررسی مصالحه و صمیمیت غیرجنسی

یکی از رویکردهای عملی این است که زوج ها معنای صمیمیت را برای آنها دوباره تعریف کنند.

وقتی یکی از طرفین میل جنسی بالاتری دارد و دیگری میل جنسی پایین تری دارد، ممکن است احساس کنند نیازهای جنسی آنها هرگز هماهنگ نخواهد بود. با این حال، گسترش ایده صمیمیت فراتر از مقاربت مهم است. لمس غیرجنسی، مانند در آغوش گرفتن، بوسیدن، یا ماساژ دادن یکدیگر، می تواند به تقویت نزدیکی عاطفی و حفظ ارتباط فیزیکی بدون فشار جنسی کمک کند.

علاوه بر این، زن و شوهر می توانند راه هایی را برای سازش که نیازهای هر دو طرف را برآورده می کند، جستجو کنند. برای مثال، شریک با میل جنسی پایین ممکن است در فعالیت‌های جنسی که با آن احساس راحتی می‌کند، مانند لمس متقابل یا رابطه جنسی دهانی شرکت کند. باز بودن برای طیف وسیعی از عبارات جنسی می تواند فشار را کاهش دهد و به زن و شوهر اجازه دهد که از یکدیگر لذت ببرند بدون اینکه ناراحتی یا رنجش داشته باشند.

پرداختن به مسائل اساسی اگر عدم تطابق در میل جنسی با شرایط سلامت جسمی یا روانی مرتبط باشد، بسیار مهم است که با کمک حرفه ای مناسب به این نگرانی ها رسیدگی کنید. به عنوان مثال، اگر اضطراب، افسردگی یا آسیب های گذشته بر میل جنسی تأثیر می گذارد، ممکن است زوج ها از مشاوره با یک درمانگر سلامت جنسی سود ببرند. مسائل هورمونی یا عوارض جانبی دارو باید با سکستراپیست در میان گذاشته شود.

درمان شناختی-رفتاری (CBT) و مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند در کمک به افرادی که میل جنسی پایینی دارند، موثر باشد. این رویکردها می تواند به افراد کمک کند تا درک بهتری از تمایلات جنسی خود داشته باشند، اضطراب در مورد رابطه جنسی را کاهش دهند و ارتباطات در مورد نیازهای خود را بهبود بخشند.

برای مردان، رسیدگی به شرایطی مانند اختلال نعوظ یا انزال زودرس با سکستراپیست  نیز می تواند اضطرابی را که ممکن است میل جنسی را سرکوب کند، کاهش دهد. اغلب، شریک با میل جنسی پایین تر ممکن است احساس فشار یا گناه کند، در حالی که شریک با میل جنسی بالاتر احساس طرد شدن می کند. راهنمایی های حرفه ای می تواند زمینه بی طرفی را برای بحث در مورد این نگرانی ها فراهم کند.

ایجاد انتظارات واقع بینانه

در نهایت، برای زوج ها ضروری است که انتظارات واقع بینانه در مورد رابطه جنسی خود داشته باشند. طبیعی است که میل در طول زمان در نوسان باشد، و هیچ مقدار “عادی” رابطه جنسی وجود ندارد که هر زوجی باید داشته باشد. در عوض، زوج‌ها باید بر آنچه برای رابطه منحصر به فردشان مناسب است، تمرکز کنند. زنده نگه داشتن صمیمیت به معنای تلاش برای کمال نیست، بلکه به معنای اولویت دادن به ارتباط عاطفی و فیزیکی به روشی است که برای هر دو طرف کارساز باشد.