اختلال بیزاری جنسی و ارزیابی واقعیت مجازی؟!

پتانسیل واقعیت مجازی در ارزیابی اختلال بیزاری جنسی …
اختلال بیزاری جنسی (SAD) با ترس شدید، انزجار و اجتناب از تماس و فعالیت های جنسی مشخص می شود.
SAD رایج است و می تواند اثرات منفی قابل توجهی بر رفاه و روابط افراد داشته باشد. روشهای معمول ارزیابی SAD، مانند مصاحبهها و اقدامات خود گزارش دهی، دارای محدودیتهایی مانند ذهنیت و مشکل در کشف تجربیات حساس جنسی هستند.
با این وجود، نویسنده مقاله جدیدی در مجله پزشکی جنسی پیشنهاد می کند که فناوری واقعیت مجازی (VR) می تواند راه های جدید و بهبود یافته ای را برای ارزیابی SAD ارائه دهد. VR به افراد امکان می دهد در محیط های کامپیوتری غوطه ور شوند و محرک های چند حسی مشابه موقعیت های زندگی واقعی را تجربه کنند. این تجربه غوطه ور میتواند واکنشهای احساسی، شناختی و رفتاری مشابه آنچه در زندگی واقعی تجربه میشود، برانگیزد
VR این امکان مشاهده مستقیم پاسخ های افراد در سناریوهای جنسی را فراهم می کند و از سوگیری هایی که ممکن است از مشکلات خود گزارش دهی و یادآوری ناشی شود اجتناب شود. شبیهسازیهای VR میتوانند شباهت زیادی به تعاملات دنیای واقعی از جمله ورودیهای حسی مختلف مانند لمس، بینایی و صدا داشته باشند. این واقعگرایی میتواند به پزشکان کمک کند تا محرکها و پاسخهای خاص یک فرد به این محرکها را بهتر درک کنند. به این ترتیب، شبیهسازیهای VR میتوانند به طور بالقوه برای توسعه برنامههای درمانی شخصیسازی شده متناسب با محرکها، علائم و نیازهای خاص افراد مورد استفاده قرار گیرند.
در مقاله، نویسنده یک مطالعه آزمایشی و تحقیقات بعدی را مورد بحث قرار میدهد که از شبیهسازیهای VR برای ارزیابی علائم SAD استفاده میکرد. این مطالعات نشان داد که افراد با علائم SAD بالاتر سطوح بیشتری از اضطراب و انزجار را در طول سناریوهای جنسی در مقایسه با افرادی که علائم SAD کمتری داشتند نشان دادند.
با این حال، ملاحظات فنی و اخلاقی وجود دارد که باید در مورد فناوری VR مورد توجه قرار گیرد. اولاً، هزینه فناوری VR می تواند برای برخی سازمان ها و افراد گزاف باشد. در مرحله دوم، نگرانی های متعددی در مورد حریم خصوصی، امنیت و مالکیت داده ها در رابطه با VR وجود دارد. در نهایت، تحقیقات بیشتری برای درک اثرات نامطلوب بالقوه VR، به ویژه برای افراد مبتلا به SAD شدید یا سابقه سوء استفاده جنسی، مورد نیاز است.
در نتیجه، در حالی که هنوز در مراحل اولیه خود است، فناوری VR برای بهبود ارزیابی SAD و سایر اختلالات جنسی بالقوه نویدبخش است. تحقیقات بیشتری برای بررسی اثربخشی آن و رسیدگی به نگرانی های فنی و اخلاقی مورد نیاز است. علاوه بر این، مشارکت بین محققان، پزشکان و شرکتهای واقعیت مجازی برای توسعه ابزارهای ارزیابی قابل اعتماد و معتبر ضروری است.

